تاریخ
نگاهی سریع به تاریخ اروگوئه
اروگوئه نخستین بار در قرن هفدهم میلادی توسط پرتغالیها کشف شد و شهر کولونیا در سال ۱۶۸۰ توسط آنان بنیان نهاده شد. در سالهای بعدی پای اسپانیاییها نیز به این کشور باز شد. اسپانیاییها در اوایل سده ۱۸ شهر مونتهویدئو را تأسیس کردند. در سدههای ۱۷ و ۱۸ میلادی جنگهایی بر سر مالکیت اروگوئه بین اسپانیا و پرتغال در گرفت که منجر به پیروزی اسپانیا شد. در سال ۱۸۲۰، برزیل این سرزمین را اشغال کرد و به صورت یکی از ایالات خود در آورد تا اینکه در بین سالهای ۱۸۲۵ تا ۱۸۲۸ انقلاب عمومی آغاز شد. در تاریخ بیست و پنجم اوت ۱۸۲۵، فردی به نام خوان آنتونیو لاواژخا خیزش مردم را برای استقلال کشور رهبری کرد (اکنون روز تعطیلی ملی اروگوئه است) که به استقلال کامل در سال ۱۸۲۸ از برزیل انجامید.
اروگوئه مراحل پیشرفت را در ابعاد اقتصادی، سیاسی و فرهنگی عمدتاً در ابتدای قرن بیستم شروع کرد به طوریکه تا دهه پنجاه این سده به سوئیس آمریکای لاتین معروف بود. اما همزمان با تحولات در کشورهای دیگر منطقه و کودتاهای نظامیان، در این کشور کوچک نیز حکومت نظامیان بین سالهای ۱۹۷۳ تا ۱۹۸۵ باعث شد که روند دموکراسی که بصورتی نهادینه درآمده بود، قطع شود. اما مجدداً از سال ۱۹۸۵ دولتهای دموکراتیک برسرکار آمدهاند.